پاس يك دست از بالا ( پاس ضربه اي ) : پاس ضربه اي ساده ترين نوع پاس است . اين پاس بدون هيـــــچ دور خيزي داده مي شود . اين پاس را مي توان به مسافت هاي دور مثلا ضد حمله مورد استفاده قرار داد. در هنگام پاس دادن به مسافت هاي كوتاه و يا پاس قوسي غير مستقيم مورد استفاده قرار ميگيرد ( شكل ) .
ارسال توپ ( پاس ) : رد و بدل كردن توپ بين بازيمنان توسط دست ها ، پاس ناميده مي شود. پاس در هندبال به صورت هاي مختلف انجام مي شود و نقــش مهمي در انجام تاكتيك هاي به خصوص دارد . بازيكنان با پـاس هاي صحيح مي توانند بهترين موقعيت ها را جهت ثبت گل بـه وجود آورند و پاس بايد به موقع و با هدف باشد ، يعني درســت يار خودي برسد و هرگز براي رفع مسئوليت پاس داده نشــــود. تمرينات پاس در بهبود شوت و هدف گيري نيز بسيار موثر مي باشد . پاس انواع مختلف دارد كه اساسي ترين و مهم ترين آن ها پاس يك دست از بالا مي باشد .
انواع پاس :پاس يك دست از بالا ( پاس ضربه اي ) ، پاس مــچ دست ، پاس فشاري ( سينه اي ) ،پاس هوك ، پاس پشت سـر ، پاس پرشي ، پاس پشت پاس دادن در هنگام ضــــربــدر زدن .
دريافت توپ : گرفتن توپ يك مهارت تكنيكي مهم است كه بازيكنان بايد تسلط كامل روي آن داشته باشند . دريافت صحيح توپ موجب مي شود تا بازيكنان بتوانند توپ را بدون اتلاف وقت در حالت تهاجمي به بازي درآورند واصول جريان بازي بستگي بسيار زيادي به اين مهارت دارد . مهم ترين شرط براي دريافت موفقيت آميز توپ از ديد گيرنده اين است كه او بايد براي گرفتن توپ آمادگي داشته باشد و خود را با فرستنده توپ تطابق دهد . دريافت توپ غالبا در دو حالت آموزش داده مي شود :
آشنايي با توپ هندبال: بازيكن هندبال ابتدا مي بايستي با توپ بازي آشنا شده و احساس غريبي نسبت به آن نداشته باشد . براي اين عمل تمريناتي حائز اهميت است كه قدرت لمس و احساس انگشتان دست را با توپ افزايش داده و باعث تسلط كافي بازيكن در كنترل و هدايت توپ گردد.
تعريف مهارت هاي هندبال :
نحوه ي اجراي تكنيك هاي بازي (پاس ، شوت و … ) را مهارت مي نامند .مهارت ها در هندبال بايد به طور صحيح فرا گرفته شود تا بتوان بهتر بازي كرد . لذا انجام صحيح هر يك از مهارت ها و تكنيك ها به بهتر انجام دادن مهارت ديگر كمك مي كند ، وقتي بازيكني بتواند تمام حركت هاي تكنيكي هندبال را به نحو احسن انجام دهد ، مي توان او را يك بازيكن فعال در بازي نام نهاد .
هندبال و بدنسازي :
چون هندبال يك ورزش قدرتي است و احتياج به قدرت دارد ، لذا مي بايستي در اين ورزش به مساله ي بدن سازي عمومي و بدنسازي در پست هاي مختلف بازي تكيه ي فراوان شود . از اين رو در كشور هاي اروپايي كه هندبال بسيار رايج است ، از اين ورزش به عنوان بدنساز استفاده و مادر ورزش هاي توپي ناميده مي شود .
ترسيم زمين هندبال(فازبندي): بايد محيطي مناسب در نظر گرفته شود كه دقيقا نكات ايمني در آن رعايت شده باشد ، زمين هند بال به طول 40 متر و عرض 20 متر (اندازه زمين نونهالان اندازه زمين بسكتبال) مي باشد.
وسايل مورد نياز : متربزرگ ، ريسمان ، گچ ، دوتخته يا ميله فلزي كه فاصله بين آن ها 5 سانتي متر باشد كه به منظور خط كشي بايد قبلا آماده نمود ، چند ميخ بزرگ ، رنگ ( بهتر است از رنگ ترافيكي سفيد و يا زرد استفاده نمود ) ، قلم مو .
تاريخچه ي هندبال : هومر تاريخ نويس مشهور يونان در كتاب معروف خود بنام اديسه از اين ورزش بنام اورانيا نام برده است . اين بازي كه روي يكي از ديوار هاي آتن قديم در سال 600 قبل از ميلاد حجاري شده بود كشف گرديد .
اين ورزش به صورت جديد تري در سال 1890 توسط كنراد كوخ كه يك معلم ورزش آلماني بود تحت نام (( رافابل اشپيل )) معرفي شد و از آن پس هندبال را به صورت 11 نفره بازي مي نمودند كه شباهت زيادي به يكي از بازي هاي محلي چكسلواكي بنام (( هازناد )) داشت .