سيستم هاي تهاجمي مفيدتر
براي آنكه به هدف اصلي تهاجم يعني موفقيت در پرتاب كردن به دروازه برسيم ، بايد سيستم يا چاچوب هاي منظمي را به كار گيريم . اين چارچوب ها باعث مي شوند كه بازيكنان قادر شوند ، يكديگر را بهتر درك كرده و وظايف مخصوص به هر پست را به خوبي انجام داده تا با يكديگر هماهنگ شوند و در مقابل بازيكن مخالف عكس العمل مناسب نشان داده و به گونه اي صحيح عمل كنند . با جاگيري هاي مختلف در پست هاي گوناگون براي حمله برنامه ي منظمي به وجود مي آيد . بازيكنان در زمين طوري تقسيم مي شوند كه يك نوع جاگيري در عمق زمين به وجود آيد و در آن يك خط حمله به نام خط اول ( بازيكنان دايره يا خط زن ) و خط دوم حمله ( بازيكنان عقب ) تشكيل شود . هرگاه يك خط حمله در چارچوبي منظم بازي كرد ، از يك سيستم تهاجمي صحبت مي شود .
(سيستم 3 : 3 ) : در اين سيستم كليه ي بازيكنان تيم فضاي حركتي زيادي دارند . اين سيستم امكان بازي گروهي بين بازيكنان عقب و دايره ، يك انتقال بازي به گوش و يك جاي گيري نامنظم را به بازيكنان داده ، موقعيت هاي مناسبي براي پرتاب به بازيكنان گوش را مي دهد . از اين نوع سيستم به راحتي مي توان به سيستم 1 : 5 تغيير فرم داد ( شكل 105 ) .
( سيستم 4 : 2) : اين سيستم شرايط خوبي براي يك بازي گروهي پرتحرك را به وجود نمي آورد . بازيكنان عقب در اين سيستم بيشتر نقش بازيكنان سازنده را به عهده دارند ، كه بازيكنان دايره ( خط زن ) را صاحب توپ مي كند . از اين سيستم مي توان به راحتي به سيستم 3 : 3 يا 2 : 4 روي آورد . سيستم تهاجمي 4 : 2 به خصوص براي بازيكنان در مقابل سيستم دفاعي 0 : 6 يا 1 : 2 : 3 مناسب است ( شكل 106 ) .
( سيستم 2 : 4 ) : خصوصيت اصلي اين سيستم وجود 4 بازيكن پرتاب كننده قوي است كه در محوطه عقب بازي مي كند . اين بازيكنان قادرند به وسيله ي حركات سريع و زياد و نيز تعويض بازي از قسمت عقب ، توپ را به طور موفقيت آميز به دروازه پرتاب كنند يا اين كه دو بازيكن گوش را كه در اين سيستم ، فضاي حركتي زيادي در اختيار دارند در موقعيت پرتابي مناسب قرار دهند . از اين سيستم مي توان به آساني به سيستم هاي 3 : 3 يا 4 : 2 و يا 1: 5 تغيير سيستم داد . سيستم 2 : 4 به خصوص براي بازي در مقابل خط دفاعي كه 0 : 6 يا 1 : 2 : 3 عمل مي كند و نيز هنگامي كه تيم خودي با بازيكنان بيشتري نسبت به بازيكنان مدافع بازي مي كند ، مناسب است ( شكل 107 ) .
( سيتم 1 :5 ): اين سيستم به وسيله تيم هايي مورد استفاده قرار مي گيرد كه بازيكنان آن از قدرت پرتاب كنندگي خوبي از راه دور برخوردار هستند . آن ها مي توانند با انواع پرتاب هاي از راه دور به موفقيت دست يابند . اگر بخواهيم كليه ي امكانات بازي اين سيستم را مورد استفاده قرار دهيم بايد بازيكنان بلند قدي را در اختيار داشته باشيم كه قادر باشند در صورت لزوم به عنوان بازيكن خط زن ( دايره ) نيز عمل كنند يا از گوش ها نيز مانند بازيكنان دايره يا خط زن به دروازه پرتاب كنند . به اين ترتيب سيستم 1 :5 در طول بازي مرتبا به سيستم 3 : 3 تبديل مي شود . سيستم 1 : 5 در مقابل سيستم هاي دفاعي 2 : 4 و 1 : 2 : 3 و نيز 6 : 0 بسيار مناسب است ( شكل 108 ) .
سيستم حمله اي مناسب : اولين فاكتور مهم در انتخاب نوع يك سيستم حمله اي ، تركيب بازيكنان يك تيم است . به اين معني كه تصميم در مورد انتخاب يك سيستم حمله اي مخصوص بستگي به شرايط بدني و بازي تك تك بازيكنان يك تيم دارد . هرگاه تيمي داراي دو بازيكن پرتاب كننده قوي كه داراي قدي بزرگتر از حد معمول باشند ، آن ها تعيين كننده سيستم حمله اي آن تيم در عقب هستند . تيم در اين موقعيت سعي مي كند با پرتاب هايي از راه دور به موفقيت دست يابد . بر خلاف آن وقتي است كه بازيكنان دايره ( خط زن ) قوي داشته باشيم .آموزش هندبال به غير از آن ، تصميم درباره انتخاب نوع سيستم حمله اي به سيستم دفاعي حريف بستگي دارد . به طور مثال براي سيستم دفاعي 2 : 4 سيستم حمله اي 3 :3 يا 2 : 4 مناسب است .
- ۱,۹۰۱ بازديد
- ۰ نظر