چتر
به طور اصولي ضربدر زدن ، ساده ترين نوع تعويض بازي است . زيرا ضربدر زدن نياز زيادي به هماهنگي بين بازيكنان ندارد و گذشته از آن سرعت زيادي به وجود مي آورد . بازيكنان بعد از ضربدر زدن خود را به صورت قائم در جلوي بازيكنان مدافع قرار مي دهند و بدين ترتيب از بيرون آمدن آن ها از خط دفاعي جلوگيري مي كنند . اين نوع نگه داشتن بازيكنان مدافع را اصطلاحا چتر زدن مي گويند ، كه در آن بازيكن مهاجم فضاي حركتي بازيكن مدافع را بسته و از حركت جلوي او براي دفاع كردن جلوگيري مي كند .
بدين ترتيب بازيكن چتر زننده براي يار خودي كه صاحب توپ است امكان پرتاب از راه دور را به وجود مي آورد . بازيكن صاحب توپ مي تواند با اين روش بدون مزاحمت با يك پرتاب پرشي از روي چتر بازيكن خودي و بازيكن مدافع توپ را به دروازه پرتاب كند .
چتر زدن در حين بازي : توپ نزد بازيكن گوش چپ است ، كه يك پرتاب به دروازه را نشان مي دهد ، بعد از يك علامت ، بازيكن محوطه عقب مياني ، براي چتر زدن به طور مايل مي دود . بازيكن محوطه ي عقب چپ توپ را از بازيكن گوشه چپ گرفته و مي تواند از روي بازيكن مدافع و بازيكن خودي توپ را به دروازه پرتاب كند . نكته مهم اين است كه توپ را وقتي به بازيكن محوطه عقب پپاس مي دهيم كه چتر زده شده باشد تا بتوان از بيرون آمدن مدافع جلوگيري كرد ( شكل 116 ) .
چتر زدن در هنگام پرتاب آزاد : بازيكنان مهاجم يك ديوار پرتاب آزاد در پشت بغل چپ به وجود مي آوردند . بعد از دادن توپ به عقب بازيكنان يك چتر در جلوي بلوك دفاعي به وجود مي آورند تا بدين وسيله بازيكن صاحب توپ موفق به پرتاب شود ( شكل 117 ) .
تمرينات چتر زدن
بازيكن صاحب توپ آن را به سوي بازيكن مدافع دريبل كرده يك پرتاب به دروازه نشان مي دهد ولي توپ را به عقب پاس داده و براي يارش يك چتر به وجد مي آورد ( آموزش هندبال ) .
دو گروه بازيكن عمل ضربدر زدن را انجام مي دهند . در حالي كه اولين بازيكنان چتر به وجود مي آورند . نفر سوم توپ را پرتاب ميكند . بايد توجه داشت كه ضربدر زدن را تا آنجاكه ممكن است سريع به سوي نقطه پرتاب 7 متر انجام داد تا بتوان يك حركت نفوذي به سوي دروازه را نيز انجام داد ( شكل 119 ) .
- ۲,۳۹۳ بازديد
- ۰ نظر