موقعيت تاكتيكي بازيكنان در ورزش هندبال

موقعيت تاكتيكي بازيكنان
الف – بازيكنان عقب ( گردانندگان ) : نفرات عقب ، ناحيه پشت ساختمان كليه ي تيم را تشكيل مي دهند براي انجام وظايف مختلف در اين پست ، احتياج به نفرات قد بلند و با قدرت مي باشد كه بتوانند ، با پرتاب هاي دور در حمله موثر بوده و باعث از هم پاشيدگي دفاع مقابل شوند .

ب – بازيكنان خط : اين بازيكنان به لحاظ مسئوليتي كه در ناحيه ي خط به عهده دارند مي بايستي در انجام مهارت هاي فردي و تاكتيك هاي بازي آمادگي كامل داشته باشند . از مهم ترين وظايف آنان ايجاد فضاي خالي در سد دفاعي تيم مقابل براي نفوذ نفرات عقب خودي مي باشد .

ج – بازيكنان گوش : اين بازيكنان مي بايستي در نگه داري توپ تسلط كافي را داشته و داراي سرعت و مهارت قابل ملاحظه اي باشند . آمادگي جسماني در نفرات گوش براي ثبت گل از زواياي بسته بسيار مهم و ضروري است .
تغيير پست : تك تك بازيكنان با توجه به سيستم مورد نظر در پست هاي خود قرار مي گيرند . در يك لحظه بازيكنان گوش با سرعت هرچه تمام تر به پست هاي گوش ديگر مي دوند و به كمك يك بازيكن دايره يا خط زن باعث به وجود آمدن نا آرامي در خط دفاعي مي شوند . سه بازيكن ديگر كه در قسمت عقب هستند و به بازيكنان محوطه عقب معروفند با توپ كاملا سريع بازي مي كنند به طوري كه مدافعان نتوانند به خوبي خود را جمع آوري كنند. دويدن هاي بين يكديگر بازيكنان كه به ضربدر زدن هم معروف است باعث از هم پاشيدگي خط دفاعي حريف مي شود و پايه و اساس اعمال تهاجمي بعدي است كه با توجه به سيستم موردنظر انجام مي شوند .

سيستم هاي تهاجمي مفيدتر
براي آنكه به هدف اصلي تهاجم يعني موفقيت در پرتاب كردن به دروازه برسيم ، بايد سيستم يا چاچوب هاي منظمي را به كار گيريم . اين چارچوب ها باعث مي شوند كه بازيكنان قادر شوند ، يكديگر را بهتر درك كرده و وظايف مخصوص به هر پست را به خوبي انجام داده تا با يكديگر هماهنگ شوند و در مقابل بازيكن مخالف عكس العمل مناسب نشان داده و به گونه اي صحيح عمل كنند . با جاگيري هاي مختلف در پست هاي گوناگون براي حمله برنامه ي منظمي به وجود مي آيد . بازيكنان در زمين طوري تقسيم مي شوند كه يك نوع جاگيري در عمق زمين به وجود آيد و در آن يك خط حمله به نام خط اول ( بازيكنان دايره يا خط زن ) و خط دوم حمله ( بازيكنان عقب ) تشكيل شود . هرگاه يك خط حمله در چارچوبي منظم بازي كرد ، از يك سيستم تهاجمي صحبت مي شود .
(سيستم 3 : 3 ) : در اين سيستم كليه ي بازيكنان تيم فضاي حركتي زيادي دارند . اين سيستم امكان بازي گروهي بين بازيكنان عقب و دايره ، يك انتقال بازي به گوش و يك جاي گيري نامنظم را به بازيكنان داده ، موقعيت هاي مناسبي براي پرتاب به بازيكنان گوش را مي دهد . از اين نوع سيستم به راحتي مي توان به سيستم 1 : 5 تغيير فرم داد ( شكل 105 ) .
( سيستم 4 : 2‌) : اين سيستم شرايط خوبي براي يك بازي گروهي پرتحرك را به وجود نمي آورد . بازيكنان عقب در اين سيستم بيشتر نقش بازيكنان سازنده را به عهده دارند ، كه بازيكنان دايره ( خط زن ) را صاحب توپ مي كند . از اين سيستم مي توان به راحتي به سيستم 3 : 3 يا 2 : 4 روي آورد . سيستم تهاجمي 4 : 2 به خصوص براي بازيكنان در مقابل سيستم دفاعي 0 : 6 يا 1 : 2 : 3 مناسب است ( شكل 106 ) .
( سيستم 2 : 4 ) : خصوصيت اصلي اين سيستم وجود 4 بازيكن پرتاب كننده قوي است كه در محوطه عقب بازي مي كند . اين بازيكنان قادرند به وسيله ي حركات سريع و زياد و نيز تعويض بازي از قسمت عقب ، توپ را به طور موفقيت آميز به دروازه پرتاب كنند يا اين كه دو بازيكن گوش را كه در اين سيستم ، فضاي حركتي زيادي در اختيار دارند در موقعيت پرتابي مناسب قرار دهند . از اين سيستم مي توان به آساني به سيستم هاي 3 : 3 يا 4 : 2 و يا 1: 5 تغيير سيستم داد . سيستم 2 : 4 به خصوص براي بازي در مقابل خط دفاعي كه 0 : 6 يا 1 : 2 : 3 عمل مي كند و نيز هنگامي كه تيم خودي با بازيكنان بيشتري نسبت به بازيكنان مدافع بازي مي كند ، مناسب است ( شكل 107 ) .
( سيتم 1 :5 ): اين سيستم به وسيله تيم هايي مورد استفاده قرار مي گيرد كه بازيكنان آن از قدرت پرتاب كنندگي خوبي از راه دور برخوردار هستند . آن ها مي توانند با انواع پرتاب هاي از راه دور به موفقيت دست يابند . اگر بخواهيم كليه ي امكانات بازي اين سيستم را مورد استفاده قرار دهيم بايد بازيكنان بلند قدي را در اختيار داشته باشيم كه قادر باشند در صورت لزوم به عنوان بازيكن خط زن ( دايره ) نيز عمل كنند يا از گوش ها نيز مانند بازيكنان دايره يا خط زن به دروازه پرتاب كنند . به اين ترتيب سيستم 1 :5 در طول بازي مرتبا به سيستم 3 : 3 تبديل مي شود . سيستم 1 : 5 در مقابل سيستم هاي دفاعي 2 : 4 و 1 : 2 : 3 و نيز 6 : 0 بسيار مناسب است (آموزش هندبال شكل 108 ) .
سيستم حمله اي مناسب : اولين فاكتور مهم در انتخاب نوع يك سيستم حمله اي ، تركيب بازيكنان يك تيم است . به اين معني كه تصميم در مورد انتخاب يك سيستم حمله اي مخصوص بستگي به شرايط بدني و بازي تك تك بازيكنان يك تيم دارد . هرگاه تيمي داراي دو بازيكن پرتاب كننده قوي كه داراي قدي بزرگتر از حد معمول باشند ، آن ها تعيين كننده سيستم حمله اي آن تيم در عقب هستند . تيم در اين موقعيت سعي مي كند با پرتاب هايي از راه دور به موفقيت دست يابد . بر خلاف آن وقتي است كه بازيكنان دايره ( خط زن ) قوي داشته باشيم . به غير از آن ، تصميم درباره انتخاب نوع سيستم حمله اي به سيستم دفاعي حريف بستگي دارد . به طور مثال براي سيستم دفاعي 2 : 4 سيستم حمله اي 3 :3 يا 2 : 4 مناسب است .